امام با بردگان بر سر یك سفره می ‏نشست و با آنان غذا می ‏خورد. همه آنان از اخلاق و رفتار ایشان بهره مى‏بردند و اخلاق نیكوى امام را در خود تقویت میكردند و رفتار خویش را با اخلاق زیباى ایشان می ‏آراستند. چنان كه بیشترشان منظور خود را با خواندن آیات قرآن كریم می فهماندند. یك روز كنیزى بر دستان امام ‏علیه السلام آب می ریخت و امام نیز دستان خود را می شست، آفتابه افتاد و پوست دست ایشان را مجروح نمود، كنیز گفت: «والكاظمین الغیظ و العافین عن النّاس» حضرت بلافاصله صله یك سال او را پرداخت و كنیز را در راه خدا آزاد كرد.

نظرات شما عزیزان:

علي

ساعت22:18---7 فروردين 1393

[وب سایت] - [ایمیل]

سلام وب تون جالب بود خوش حال ميشم به وب من بيايد
پاسخ: ممنون ازنظرت

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: